Pismo poslato nevladinim organizacija, zaštitniku gradjana, medijskim kućama, ''gradonačelniku''... 


U vezi sa izgradnjom mosta Zemun – Borča zbog čega treba da budu srušeni stambeni objekti u ulici Pregrevici u Zemunu, obraćamo se javno sa molbom da se ispoštuju prava građana koji ovde stanuju a koja su utemeljena, između ostalog, i u međunarodnim zakonima o ljudskim pravima, Međunarodnom paktu o ekonomskim, socijalnim i kulturnim pravima (UN, 1996) , Osnovnim principima i smernicama u vezi evikacija i raseljavanja zasnovanih na razvoju (A/HRC), čija je Srbija potpisnica.
Stanari u ovim stanovima žive od 1967. godine, a stanarsko pravo su dobili od preduzeća „Napred“ (za šta postoje papiri). Preduzeće „Napred“ se 2006. odreklo ovih stanova u korist stanara, za šta takođe postoje dokumenti kao dokaz. 
Na sastanku sa Direkcijom za građevinsko zemljište stanarima su ponuđene zajedničke prostorije u barakama sa zajedničkim kupatilima, dok stanari u stanovima koji treba da se sruše imaju stanove sa adekvatnim uslovima stanovanja; uz konstatovanje onih koji su vodili sastanak odnosno predstavnika Direkcije da je alternativa za smeštaj u barakama sa zajedničkim kupatilima jedino ulica, što je naravno protivno sa aktima navedenim u prvom paragrafu, a koji jasno kažu da svi oni pogođeni iseljavanjem, bez obzira da li imaju vlasništvo nad svojom imovinom, treba da imaju pravo na nadoknadu gubitka, prikupljanja i transport njihove imovine koja je pogođena iseljavanjem, što obuhvata prvobitni stambeni prostor i zemljište koji su izgubljeni ili oštećeni u procesu (stavka 61. Osnovnih principa i smernica u vezi evikacija i raseljavanja zasnovanih na razvoju), isto tako sva lica, grupe i zajednice u procesu preseljenja imaju pravo na alternativno zemljište jednakog ili boljeg kvaliteta i smeštaj koji mora da zadovolji sledeće kriterijume: pristupačnost, priuštivost, pogodnost za stanovanje, sigurnost posedovanja imovine, odgovarajuću lokaciju i pristup osnovnim uslugama kao što su zdravstvena nega i obrazovanje (opšti komentar br. 4 o pravima za adekvatno stanovanje koji je usvojio Komitet za ekonomska, socijalna i kulturna prava 1991. godine).
Iseljenja ne treba da dovedu do toga da pojedinci ostanu bez krova nad glavom, ili ugroženi mogućnošću kršenja drugih ljudskih prava. Država mora da donese odredbe za usvajanje svih odgovarajućih mera, uz maksimalno korišćenje svojih resursa, kako bi se postarala da alternativni stambeni prostor, preseljenje ili pristup plodnom zemljištu, u zavisnosti od slučaja, budu dostupni i stavljeni na raspolaganje, i to naročito onima koji nisu u mogućnosti da se sami izdržavaju. Alternativni stambeni prostor treba da bude što je bliže moguće prvobitnom mestu boravka i izvoru životnih prihoda žrtava iseljenja. (stav 41. Osnovnih principa i smernica u vezi evikacija i raseljavanja zasnovanih na razvoju)
Ovim dopisiom molimo da oni koji su za to nadležni sprovedu mere zaštite prava iseljenih osoba, a koja i uključuju procese da se ljudima koji će možda biti iseljeni obezbedi pravi pristup svim relevantnim informacijama, da ih konsultuju u vezi sa predloženim iseljenjima i alternativama iseljenju kao i relokacijama u slučajevima gde nema alternative iseljenjem, što ne podrazumeva neprofesionalno i neljudsko ponašanje predstavnika Direkcije za građevinsko zemljište na sastancima sa stanarima.
Zanimljivo je da je na pomenutom sastanku sa Direkcijom prisustvovao i gospodin Aleksandar Šćekić iz preduzeća „Napred“ koje u ovom slučaju nema nikakvog učešća, pa isto tako tražimo da se javno objasni uloga preduzeća koje se odreklo stanova 2006. godine na sastanku na kom se raspravlja o raseljavanju lica iz tih istih stanova.
Ovim putem molimo da se spreči namera da se prekrše naša osnovna i zagantovana prava i da nam se u slučaju rušenja naših stanova zarad izgradnje mosta Zemun-Borča obezbedi adekvatna alternativa.